AMSTERDAM 26-01-2025

AMSTERDAM 19-01-2025

Allereerst viel ik op de fototentoonstelling in het stedelijk museum. Het was voor mij nieuw om hier een gratis uitlegrecorder mee te nemen. Hiermee kan je bij iedere kunstenaar even horen van wat zijn of haar idee achter de fotografie was. Je hoorde dan de fotografiekunstenaar zelf, maar ook een vertaler die nader uitleg gaf van het werk. Dat ik bij ieder beeld de persoonlijke stem van de kunstenaar in ieder geval ook eventjes kon horen vond ik bijzonder en gaf me zeker een beter beeld. Vaak hoorde je ook de kunstenaar zeggen dat zee eigenlijk een haat-liefde verhouding met fotografie hadden.  Ik vond het echt bijzonder om te vernemen, Zelfs het portret van de kunstenaar die nooit een onderbroek droeg en zichzelf van onderaf had willen fotograferen. Het werkte echt op mijn lachspieren. Maar ook het roodachtige schilderij dat gemaakt was door werkelijk stof te gaan fotograferen en dan dus buitengewoon uit te gaan vergroten. Ja, zondermeer een bijzondere fotografie tentoonstelling. 

First of all, I was drawn to the photo exhibition in the city museum. It was new to me to take a free explanatory recorder with me. With this, you can hear each artist briefly what his or her idea behind the photography was. You heard the photography artist himself, but also a translator who gave further explanation of the work. I thought it was special that I could hear the personal voice of the artist for a moment with each image and it certainly gave me a better picture. You often heard the artist say that they actually had a love-hate relationship with photography. I thought it was really special to hear, even the portrait of the artist who never wore underwear and wanted to photograph himself from below. It really made me laugh. But also the reddish painting that was made by actually photographing fabric and then enlarging it extremely. Yes, definitely a special photography exhibition.

De schilderijententoonstelling in het Stedelijk Museum in Amsterdam betrof niet echt mooie schilderijen. Eigenlijk meer afstotelijke schilderijen van veelal niet mooie lichamen in hun vaak naakte ongepolijste afbeeldingen. Een mooie ervaring van een geboorte, maar dan echt niet mooi uitgebeeld. Oudere naakten die geschilderd waren en dat zal je niet zo'n prettig gevoel geven. Wat wilde deze schilder vertellen? vroeg ik aan een bewaker. Hij kon zich heel goed voorstellen dat ik het allemaal heel lelijk vond en dat leek hij zelf ook te vinden. Toch fotografeerde ik de afbeeldingen en ik de beelden mee mijn gedachte. Ik dacht er lang over na. Misschien was dat juist de bedoeling van de kunstenaar. Niet iets moois, maar juist iets afstotelijks om naar te kijken, maar met een boodschap van iets dat zijn eigen lichaam en zijn kijk op zijn eigen lichaam natuuurlijk ook representeert. Een lichaam heeft een bepaalde betekenis en dat is niet alleen zo in de Bijbel, maar ook in de dagelijkse praktijk. Veel mensen voelen zich niet thuis in hun eigen lichaam en zouden misschien wel een heel ander lichaam willen, maar dat kan natuurlijk vaak niet. Ook al zijn er veel mensen die er toch van alles aan willen doen om hun lichaam te veranderen. Mijn eigen ouders wilden ook iets aan mijn lichaam veranderen vlak na mijn geboorte. Er waren namelijk twee vingers aan elkaar gegroeid en ja, dat hoort gewoon niet, dus hebben ze die vinges dus weer van elkaar afgeknipt. Oké, toch de enige keer dat ik in het ziekenhuis heb gelegen was omdat die twee vingers weer te dicht op elkaar waren gegroeid. Ik was toen ongeveer 10 jaar oud. Twee vingers te dicht bij elkaar, was dus niet handig, want dan zou ik nooit een verlovingsring kunnen dragen en misschien ook minder goed gitaar of ukelele kunnen spelen? Oké, ik heb het daarom maar laten behandelen in de stad Groningen, want daar was een speciaal ziekenhuid voor dergelijke gevallen. Ze hadden er toen weer even in gesneden en daarna moest dagenlang met een doek om mijn arm lopen. En toen het bijna genezen was moest ik naar de chirurg die er ernaar moest kijken. Ik ben maar één keer in mjn leven echt flauwgevallen en dat was toen de dokter mijn vingers uit het verband haalde. De dokter vond het er prima uitzien, maar ik viel flauw.

The painting exhibition in the Stedelijk Museum in Amsterdam did not really concern beautiful paintings. Actually more repulsive paintings of mostly not beautiful bodies in their often naked unpolished images. A beautiful experience of a birth, but then really not beautifully depicted. Older nudes that were painted and that will not give you a pleasant feeling. What did this painter want to say? I asked a guard. He could well imagine that I found it all very ugly and he seemed to think so himself. Nevertheless, I photographed the images and I the images with my thoughts. I thought about it for a long time. Maybe that was precisely the intention of the artist. Not something beautiful, but something repulsive to look at, but with a message of something that of course also represents his own body and his view of his own body. A body has a certain meaning and that is not only the case in the Bible, but also in daily practice. Many people do not feel at home in their own body and would perhaps like a completely different body, but of course that is often not possible. Even though there are many people who still want to do everything they can to change their body. My own parents also wanted to change something about my body right after I was born. Two fingers had grown together and yes, that is just not right, so they cut those fingers apart again. Okay, the only time I was in the hospital was because those two fingers had grown too close together again. I was about 10 years old at the time. Two fingers too close together, that was not a good idea, because then I would never be able to wear an engagement ring and maybe also not be able to play the guitar or ukulele as well? Okay, so I had it treated in the city of Groningen, because there was a special hospital for such cases. They made another cut and then I had to walk around with a cloth around my arm for days. And when it was almost healed I had to go to the surgeon who had to look at it. I have only really fainted once in my life and that was when the doctor took my fingers out of the bandage. The doctor thought it looked fine, but I fainted.

AMSTERDAM 12-11-2024

DIEMEN

Als eerste werd op 12 november 2024 dus het voorstadje Diemen bezocht, de plaats waar de oude drukkerij DIJKMAN eens had gezeten. Een drukkerij die vele puzzelboekjes uitgaf, maar ook de zogeheten METRO, het gratis krantje dat je tijdenland op stations gratis kon meenemen om het nieuws te lezen. Maar toch bleek dat gratis krantje dus ook over behoorlijke kracht te kunnen beschikken. Zij konden drukkerij DIJKMAN letterlijk onder druk gaan zetten om zogezegd COPYTO PLATE  te gaan en waardoor er dus geen filmmateriaal meer nodig was. Helaas was ik dus iemand geweest die veel van het film procedé afwist en die machines met name redelijk goed kon bedienen. Maar toen kwam ik dus, mede door toedoen van dat "gratis" krantje zonder werk te zitten. Een feit waar dus toen vooral mijn toenmalige schoonouders zich heel erg druk om gingen maken. Dit omdat zij namelijk toen borg stonden voor een huis dat wij hadden gekocht. Mijn schoonvader vroeg me daarom dus maar om onder zijn regie te gaan toneelspelen in de praktijk. Een keuze waar ik op in was gegaan, maar ook de werkelijke reden waarom ik in 2003 het contact met deze familie achter me moest laten. Het was dus de plaats waar ik een paar jaren heb gewerkt en met wie ik destijds, door de zeer plotselinge scheiding en daardoor een gebroken hart, mijn hartenkrant had willen laten drukken. Hier werkte nog steeds een bijzondere vrouw met de naam Cheuk en ik was blij om haar op 12 november 2024 weer opnieuw te kunnen en te mogen ontmoeten. Zonder dat ze het zich nog goed kon herinneren had zij mij namelijk destijds voorgesteld bij "FRIENDSTER", de voorloper van "FACEBOOK". Ik wist dat ze nu bij de nieuwe drukkerij "RODY" werkte en zag het als een kans om deze collega toch weer even te kunnen spreken. Dit tevens om haar te vragen voor het bestuur van stichting Bando.

( https://www.stichtingbando.nl/ ) 

Mijn lidmaatschap van FRIENDSTER heeft er dus uiteindelijk voor gezorgd dat ik niet veel later in contact kwam met een hele bijzondere vrouw Hannah uit de Filippijnen, in de stad Dipolog, de stad waar ik werkelijk nog nooit van had gehoord. Cheuk kwam uit HONG KONG en ik vloog in augustus 2006 direct over HONG KONG naar Manilla en via Manilla dan nog iets verder naar het zuiden, de stad Dipolog. Hannah werd op 9 september 2007 mijn vrouw en ik liet mij op 1 januari 2007 in een prachtige zee van Dapitan dopen tot Christen. Ik was werkelijk lid geworden van een studiekerk zonder voorgangers of predikanten. De hoofdzaak was de Werkelijke Liefde die vanuit de menselijke Geest ook kan gaan stromen.

(Zie: https://www.lsm.org/ ) Hier dus even een paar foto’s die ik op 12 november maakte aan de Visseringweg 40 in Diemen. Het was een werkelijke zoektocht geweest om er te komen, maar het is me uiteindelijk gelukt) (alles in Diemen was totaal veranderd.) zie ook de film WATER die ik omstreeks die periode heb willen maken.

https://youtu.be/zHU3aswwdsc 

Het gaat dus allemaal om stromend water in je geest.  In Nederland heet een naslag over dit gemeenteleven zonder voorgangers "de stroom". Zie: https://www.destroom.net/ 

DIEMEN

First, on November 12, 2024, the suburb of Diemen was visited, the place where the old printing company DIJKMAN had once been located. A printing company that published many puzzle books, but also the so-called METRO, the free newspaper that you could take with you for free at stations to read the news. But it turned out that this free newspaper could also have considerable power. They could literally put pressure on the printing company DIJKMAN to go COPYTO PLATE, so to speak, which meant that no more film material was needed. Unfortunately, I had been someone who knew a lot about the film process and who could operate those machines reasonably well. But then, partly due to that "free" newspaper, I found myself without a job. A fact that my then parents-in-law in particular started to worry about very much. This was because they were then standing surety for a house that we had bought. My father-in-law therefore asked me to start acting in practice under his direction. A choice I had accepted, but also the real reason why I had to leave contact with this family behind me in 2003. So it was the place where I worked for a few years and with whom I had wanted to have my heart newspaper printed at the time, due to the very sudden separation and therefore a broken heart. A special woman named Cheuk still worked here and I was happy to be able to meet her again on November 12, 2024. Without her being able to remember it well, she had introduced me at the time to "FRIENDSTER", the predecessor of "FACEBOOK". I knew that she now worked at the new printing company "RODY" and saw it as an opportunity to be able to speak to this colleague again. This also to ask her for the board of the Bando foundation.

( https://www.stichtingbando.nl/  )

 

My membership of FRIENDSTER ultimately ensured that not much later I came into contact with a very special woman Hannah from the Philippines, in the city of Dipolog, the city I had really never heard of. Cheuk came from HONG KONG and in August 2006 I flew directly over HONG KONG to Manila and via Manila a little further south, the city of Dipolog. Hannah became my wife on September 9, 2007 and I was baptized as a Christian on January 1, 2007 in a beautiful sea of ​​Dapitan. I had really become a member of a study church without pastors or preachers. The main thing was the Real Love that can also flow from the human Spirit.

 

(See: https://www.lsm.org/  ) So here are a few photos that I took on November 12 at Visseringweg 40 in Diemen. It had been a real quest to get there, but I finally succeeded) (everything in Diemen had changed completely.) see also the film WATER that I wanted to make around that period.

https://youtu.be/zHU3aswwdsc 

So it is all about flowing water in your mind. In the Netherlands a reference about this church life without leaders is called "de stroom". See: https://www.destroom.net/

 

photodrawings (photo-art) of Hans for Amsterdam

Maak jouw eigen website met JouwWeb